CHURCH IN TRIVANDRUM
നിസ്തുലമായ യാഗവും വഴിപാടും
എബ്രായർ 10:5-10
എബ്രായർ 10:5 അതുകൊണ്ട് ലോകത്തിലേക്ക് വന്നിട്ട്, അവൻ പറയുന്നു, “യാഗവും വഴിപാടും നീ ഇച്ഛിച്ചില്ല, എന്നാൽ നീ എനിക്കായി ഒരു ശരീരം ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നു.
6 ഹോമയാഗങ്ങളിലും പാപത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള യാഗങ്ങളിലും നീ പ്രസാദിച്ചില്ല.
7 അപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞു, ഇതാ, ഞാൻ വന്നിരിക്കുന്നു, ദൈവമേ, നിന്റെ ഹിതം ചെയ്യുവാൻ തന്നേ (പുസ്തകച്ചുരുളിൽ എന്നെക്കുറിച്ച് എഴുതിയിരിക്കുന്നു).”
8 “യാഗങ്ങളും വഴിപാടുകളും ഹോമയാഗങ്ങളും പാപത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള യാഗങ്ങളും നീ ഇച്ഛിച്ചില്ല അതിൽ പ്രസാദിച്ചതുമില്ല” (അവ ന്യായപ്രമാണ പ്രകാരം അർപ്പിക്കുന്നു), എന്ന് മുകളിൽ പറഞ്ഞിട്ട്,
9 “ഇതാ, നിന്റെ ഹിതം ചെയ്യുവാൻ ഞാൻ വന്നിരിക്കുന്നു” എന്ന് അവൻ പറഞ്ഞു. രണ്ടാമത്തേത് സ്ഥാപിക്കേണ്ടതിന് അവൻ ആദ്യത്തേത് എടുത്തുമാറ്റുന്നു,
10 ആ ഹിതത്താൽ ഒരിക്കലായുള്ള, യേശു ക്രിസ്തുവിന്റെ, ശരീരയാഗത്തിലൂടെ നാം വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
CNT-യിൽ നിന്നുള്ള ഉദ്ധരണികൾ:
എബ്രാ 10:5-10-ൽ ക്രിസ്തു നിസ്തുലമായ യാഗവും വഴിപാടുമാണ് എന്ന് നാം കാണുന്നു. പഴയ നിയമത്തിൽ പലതരം യാഗങ്ങളും വഴിപാടുകളും ഉണ്ട്. യാഗം പാപത്തോടും പാപങ്ങളോടും ഇടപെടുവാൻ ഉള്ളതായിരുന്നു, അതേസമയം ഒരു വഴിപാട് ദൈവത്തിന്റെ സുപ്രസാദത്തിനുവേണ്ടിയുള്ള ഒരു ഉപഹാരം ആയിരുന്നു. പഴയ നിയമത്തിലെ എല്ലാ യാഗങ്ങളും വഴിപാടുകളും പുതിയ നിയമത്തിൽ നിസ്തുലമായ യാഗവും വഴിപാടുമായ ക്രിസ്തുവിന്റെ മുൻകുറി ആയിരുന്നു. വഴിപാടുകളായുള്ള ക്രിസ്തുവിലൂടെ, നമുക്കും ദൈവത്തിനും, ദൈവത്തിനും നമുക്കും, ഒരു പരസ്പരം ആസ്വാദനം, അതായത് സഹ-ആസ്വാദനത്തിന്റെ കൂട്ടായ്മ (ആവ 12:7) ഉണ്ട്.
എബ്രായർ പുസ്തകമനുസരിച്ച്, ആരോഹണം ചെയ്ത ദൈവ-മനുഷ്യനായ ക്രിസ്തു, നമ്മുടെ മഹാപുരോഹിതനാണ്. പഴയ നിയമത്തിൽ മഹാപുരോഹിതന്റെ കർത്തവ്യം അനുനയം വരുത്തുവാൻ മാത്രമല്ല, ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കുവാൻ യാഗമോ ഉപഹാരമോ ദൈവത്തിന് അർപ്പിക്കുവാനായിരുന്നു. ഒരു പാപ സ്വഭാവവും പാപ പ്രവൃത്തികളുമുള്ള പാപികളായ നമുക്ക് ദൈവവുമായി ഒരു പ്രശ്നം ഉണ്ടായിരുന്നു, ദൈവത്തിന് നാമുമായും ഒരു പ്രശ്നം ഉണ്ടായിരുന്നു. നമുക്കും ദൈവത്തിനുമിടയിൽ സമാധാനം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. നമ്മളും ദൈവവും തമ്മിലുള്ള ഈ സാഹചര്യം ശാന്തമാക്കുവാൻ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യേണ്ടത് ഉണ്ടായിരുന്നു. ക്രിസ്തു നമുക്കുവേണ്ടി അനുനയം വരുത്തിക്കൊണ്ട് ഈ സാഹചര്യം ശാന്തമാക്കി. കൂടാതെ, ദൈവത്തെ സന്തോഷിപ്പിക്കുവാൻ ക്രിസ്തു ചിലത് ചെയ്തു. അവൻ നമ്മളോടൊത്ത് സന്തോഷിക്കുവാൻ ആഗ്രഹിച്ചു, എന്നാൽ നമ്മുടെ പാപങ്ങൾ അവനെ അസന്തുതഷ്ടനാക്കി. നാം രക്ഷിക്കപ്പെടുന്നതിനു മുമ്പ്, അവൻ നമ്മെ സ്നേഹിച്ചു, പക്ഷേ നമ്മളിൽ അവൻ സന്തോഷവാനായിരുന്നില്ല. അതുകൊണ്ട്, പാപത്തിനായുള്ള ഒരു യാഗമായി മാത്രമല്ല, ദൈവത്തെ പ്രസാദിപ്പിക്കുവാനും അതുവഴി അവനെ സന്തോഷിപ്പിക്കുവാനുമുള്ള ഒരു ഉപഹാരമായും ക്രിസ്തു തന്നെത്തന്നെ അർപ്പിച്ചു.
a. പഴയ നിയമത്തിൽ പ്രവചിക്കപ്പെട്ടത്
പുതിയ നിയമത്തിലെ നിസ്തുലമായ യാഗവും വഴിപാടുമായ ക്രിസ്തു പഴയ നിയമത്തിൽ പ്രവചിക്കപ്പെട്ടു. പുതിയ നിയമം പഴയ നിയമവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഈ ബന്ധം എബ്രാ 10:7-ന്റെ ഒരു ഭാഗം സൂചിപ്പിക്കുന്നു: "പുസ്തകച്ചുരുളിൽ എന്നെക്കുറിച്ച് എഴുതിയിരിക്കുന്നു." ഈ വാക്യത്തിലെ "പുസ്തകച്ചുരുൾ" പഴയ നിയമത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. പഴയ നിയമം നേർവാക്കുകളാലോ മുൻകുറികളാലോ (ലൂക്കൊ 24:27, 44, 46; യോഹ 5:39, 46) ക്രിസ്തുവിന്റെ ഒരു പൂർണ്ണ രേഖ നമുക്ക് നൽകുന്നു എന്ന് ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, യെശ 53 ക്രിസ്തു പാപത്തിനുള്ള യാഗമായി വരുമെന്നും, അതായത് ലേവ്യ യാഗങ്ങളെ അവസാനിപ്പിക്കുവാനും പൂർത്തിയാക്കുവാനും വരുമെന്നും (വാ. 6, 11-12) പ്രവചിച്ചു.
ഇതുമായി ഒത്തുപോകുന്ന രീതിയിൽ, സങ്കീ 40:6-8 ഇപ്രകാരം പറയുന്നു: "ഹനനയാഗവും ഭോജനയാഗവും നീ ഇച്ഛിച്ചില്ല; നീ ചെവികളെ എനിക്കു തുളെച്ചിരിക്കുന്നു. ഹോമയാഗവും പാപയാഗവും നീ ചോദിച്ചില്ല. അപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞു; ഇതാ, ഞാൻ വരുന്നു; പുസ്തകച്ചുരുളിൽ എന്നെക്കുറിച്ചു എഴുതിയിരിക്കുന്നു; എന്റെ ദൈവമേ, നിന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്വാൻ ഞാൻ പ്രിയപ്പെടുന്നു; നിന്റെ ന്യായപ്രമാണം എന്റെ ഉള്ളിൽ ഇരിക്കുന്നു." വാക്യം 6 മുതൽ 8 വരെയുള്ള വചനം, വാസ്തവത്തിൽ പൗലൊസ് എബ്രാ 10:5-7-ൽ ഉദ്ധരിച്ചതുപോലെ, ക്രിസ്തുവിന്റെ വചനമാണ്. പഴയ ഉടമ്പടിയിലെ മൃഗയാഗങ്ങളെ അവസാനിപ്പിക്കുവാനും പുതിയ ഉടമ്പടിയുടെ യാഗമായി തന്റെ ശരീരത്തിൽ തന്നെത്തന്നെ സ്ഥാപിക്കുവാനും വേണ്ടി, ജഡാവതാരത്തിലൂടെയുള്ള തന്റെ ഒന്നാം വരവിൽ ക്രിസ്തുവിന് ദൈവം ഏൽപിച്ചുകൊടുത്ത നിയോഗത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സർവവും-ഉൾക്കൊള്ളുന്നവനായ ക്രിസ്തുവിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ വെളിപാടുകളിൽ ഒന്നാണ് സങ്കീ 40:6-8-ലെ പ്രവചനം. ഇത് ദൈവത്തിന്റെ പഴയ നിയമത്തിലെ വ്യവസ്ഥയെ അവസാനിപ്പിക്കുവാനും ദൈവത്തിന്റെ പുതിയ നിയമത്തിലെ വ്യവസ്ഥയെ ആരംഭിക്കുവാനും വേണ്ടിയാണ്, അതിൽ ക്രിസ്തു എല്ലാ വഴിപാടുകൾക്കും അതുപോലെ എല്ലാ കാര്യങ്ങൾക്കും എല്ലാ വിഷയങ്ങൾക്കും എല്ലാ വ്യക്തികൾക്കും പകരമാവുന്നു (താരതമ്യം ചെയ്യുക മത്താ 17:4-8; കൊലൊ 2:16-17; 3:10-11).
സങ്കീ 40:6-8-ലെ പ്രവചനത്തിൽ, ക്രിസ്തു തന്റെ ജഡാവതാരത്തിലൂടെ ദൈവത്തിന്റെ പഴയ വ്യവസ്ഥയെ അവസാനിപ്പിക്കുവാനും മൃഗയാഗങ്ങൾക്ക് പകരമാവുകയും പുതിയ ഉടമ്പടിയുടെ നിസ്തുലമായ യാഗമായി തന്നെത്തന്നെ സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തുകൊണ്ട് ദൈവത്തിന്റെ പുതിയ വ്യവസ്ഥ അതായത് അവന്റെ പുതിയ നിയമത്തിലെ വ്യവസ്ഥ ആരംഭിക്കുവാനും വരുന്നു. അങ്ങനെയുള്ള ഒരു യാഗമെന്ന നിലയിൽ, ക്രിസ്തു ദൈവത്തിന്റെ പുതിയ നിയമത്തിലെ വ്യവസ്ഥ നിയമമാക്കുന്ന (മത്താ 26:28) ഘടകമാണ്. അവന്റെ ജൈവികമായ ശരീരമായി സഭയെ ഉളവാക്കുന്നതിനും കെട്ടുപണി ചെയ്യുന്നതിനുമുള്ള കേന്ദ്രീയതയും സാർവത്രികതയും അവൻ ആയിരിക്കേണ്ടതിനാണ് ഇത്. അത് പുതിയ യെരൂശലേമിൽ പരിണതി പ്രാപിക്കും. അതുകൊണ്ട്, ക്രിസ്തു ദൈവത്തിന്റെ പഴയ സൃഷ്ടിയിൽ നിന്ന് ദൈവത്തിന്റെ പുതിയ സൃഷ്ടിയെ (2 കൊരി 5:17; ഗലാ 6:15) പരിണതി പ്രാപിക്കുന്നതിനായ് യുഗം മാറ്റിയിരിക്കുന്നു. അവൻ യുഗത്തെ മാറ്റുന്നത് ഉല്പത്തി 1-ൽ പരാമർശിച്ചിട്ടുള്ള പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ സൃഷ്ടിയേക്കാൾ വലുതാണ്.
ഒരു യാഗം ദൈവമുമ്പാകെ പാപത്തിനും പാപങ്ങൾക്കും വേണ്ടിയുള്ളതാണ്, ഒരു വഴിപാട് ദൈവവുമായുള്ള കൂട്ടായ്മയ്ക്കു വേണ്ടിയുള്ളതാണ്. ഈ രണ്ടു കാര്യങ്ങളായിരുന്നു പഴയ ഉടമ്പടി സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടതിന്റെ മൂലകങ്ങൾ, ഈ പഴയ ഉടമ്പടി പഴയ നിയമത്തിലെ ദൈവത്തിന്റെ വ്യവസ്ഥയുടെ കേന്ദ്രീയതയും സാർവത്രികതയും ആയിരുന്നു. യാഗത്തിലും വഴിപാടിലും ദൈവം പ്രസാദിക്കുന്നില്ല, ആവശ്യപ്പെടുന്നില്ല എന്നത് പഴയ നിയമത്തിലെ അവന്റെ വ്യവസ്ഥയുടെ അവസാനിപ്പിക്കലിലേക്ക് വിരൽചൂണ്ടുന്നു. ഇതാണ് ഈ പ്രവചനത്തിന്റെ പ്രാധാന്യവും മഹത്വവും.
സങ്കീ 40:6 ഇപ്രകാരം പറയുന്നു: "നീ ചെവികളെ എനിക്കു തുളെച്ചിരിക്കുന്നു." അപ്പൊസ്തലനായ പൗലൊസ് ഇത് എബ്രാ 10:5-ൽ "നീ എനിക്കായി ഒരു ശരീരം ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നു." എന്ന് ഉദ്ധരിച്ചു. അടിമയുടെ ചെവി തുളയ്ക്കുന്നത്, യജമാനൻ അടിമയുടെ അനുസരണം ആവശ്യപ്പെട്ടു എന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു (പുറ 21:6). ക്രിസ്തുവിന്റെ മനുഷ്യത്വത്തിൽ അവൻ ദൈവത്തിന്റെ അടിമയായിരുന്നതിനാൽ (ഫിലി 2:7) ക്രിസ്തുവിന്റെ അനുസരണം ദൈവം ആവശ്യപ്പെട്ടു എന്ന് ഇത് അർഥമാക്കുന്നു. ഫിലി 2:8-ൽ പൗലൊസ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഈ അനുസരണം , ജഡത്തിൽ, ശരീരത്തിൽ (കൊലൊ 1:22; എബ്രാ 10:7-10) തന്റെ ക്രൂശുമരണത്തിൽ യാഗവും വഴിപാടുമായിരിക്കുക വഴി ദൈവത്തിന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്യുവാൻ അവനുവേണ്ടി ഉള്ളതായിരുന്നു. ഇതിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കി, പൗലൊസ്, ചെവി തുളച്ചതിനെ ഒരു ശരീരം ഒരുക്കുന്നതായി വ്യാഖ്യാനിച്ചു. അതിൽ ക്രിസ്തു പഴയ നിയമത്തിലെ മൃഗങ്ങളുടെ യാഗത്തിനും വഴിപാടിനും പകരമാവുവാനായി യാഗവും വഴിപാടുമായി തന്നെത്തന്നെ ദൈവത്തിന് അർപ്പിച്ചു.
സങ്കീ 40:7 ഇപ്രകാരം പറയുന്നു: " ഇതാ, ഞാൻ വരുന്നു," ഇത് നിയമമാക്കുന്ന യാഗവും വഴിപാടുമായി താൻതന്നെ പുതിയ നിയമം സ്ഥാപിക്കുവാനായിട്ടുള്ള തന്റെ ജഡാവതാരത്തിലൂടെയുള്ള ക്രിസ്തുവിന്റെ ഒന്നാം വരവിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. വാക്യം 7 ഇതും പറയുന്നു: "പുസ്തകച്ചുരുളിൽ എന്നെക്കുറിച്ചു എഴുതിയിരിക്കുന്നു." ഇത് ക്രിസ്തു പഴയ നിയമത്തിലെ തിരുവെഴുത്തുകളിൽ പ്രവചിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു എന്നും, അവനെക്കുറിച്ചുള്ള പഴയ നിയമത്തിലെ പ്രവചനങ്ങളനുസരിച്ച് ദൈവത്തിന്റെ പുതിയ നിയമത്തിലെ വ്യവസ്ഥ നിവർത്തിക്കുവാൻ ദൈവത്തിന്റെ ഇഷ്ടം ക്രിസ്തു ചെയ്യും എന്നും സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
b. പഴയ നിയമത്തിലെ എല്ലാ യാഗങ്ങളും വഴിപാടുകളും എടുത്തുമാറ്റുകയും പുതിയ നിയമത്തിലെ യാഗവും വഴിപാടും സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു
എബ്രാ 10:5-9-ൽ, സങ്കീ 40:6-8-ലെ ക്രിസ്തുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ പ്രവചനം ഉദ്ധരിച്ച ശേഷം, പൗലൊസ് ദൈവത്തിന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്യുവാൻ ക്രിസ്തുവിന്റെ വരവ് "രണ്ടാമത്തേത് സ്ഥാപിക്കേണ്ടതിന് അവൻ ആദ്യത്തേത് എടുത്തുമാറ്റുന്നു," (എബ്രാ 10:9) എന്ന് വ്യാഖ്യാനിച്ചു. പൗലൊസിന്റെ വ്യാഖ്യാനത്തിലെ "ഒന്നാമത്തേത്" ഒന്നാം ഉടമ്പടിയിലെ, അതായത് പഴയ ഉടമ്പടിയിലെ യാഗങ്ങളെയും വഴിപാടുകളെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നു; "രണ്ടാമത്തേത്" രണ്ടാം ഉടമ്പടിയിലെ, അതായത് പുതിയ ഉടമ്പടിയിലെ യാഗത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു, ആ യാഗം ക്രിസ്തുവാണ്.
നിസ്തുലമായ യാഗവും വഴിപാടുമെന്ന നിലയിൽ, ക്രിസ്തു പഴയ നിയമത്തിലെ എല്ലാ യാഗങ്ങളെയും വഴിപാടുകളെയും എടുത്തുമാറ്റുകയും പുതിയ നിയമത്തിലെ യാഗവും വഴിപാടുമായി തന്നെത്തന്നെ സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു. ക്രിസ്തു പാപത്തോടും പാപങ്ങളോടും ഇടപെടുവാൻ ഉള്ള നമ്മുടെ യാഗമാണ്, അവൻ ദൈവത്തിന്റെ തൃപ്തിക്കായി ദൈവത്തിന് സമർപ്പിക്കപ്പെട്ട നമ്മുടെ വഴിപാട്, നമ്മുടെ ഉപഹാരം ആണ്.
പഴയ യുഗത്തിൽ ദൈവം അവന്റെ ജനത്തോട് അവനുവേണ്ടി യാഗങ്ങളും വഴിപാടുകളും അർപ്പിക്കുവാൻ കൽപ്പിച്ചു. എന്നാൽ യേശു വന്ന് ഈ ഭൂമിയിൽ ജീവിച്ചപ്പോൾ, ആ പഴയ നിയമത്തിലെ വഴിപാടുകളിൽ ദൈവം ഇനി പ്രസാദിച്ചില്ല. പകരം, ക്രിസ്തുവിനെത്തന്നെ അവയ്ക്ക് പകരമാക്കുക എന്നതായിരുന്നു ദൈവത്തിന്റെ ഹിതം. ക്രിസ്തു യഥാർത്ഥ യാഗവും ജീവനുള്ള വഴിപാടുമായി വന്നു, അവൻ എല്ലാ വഴിപാടുകളുടെയും യാഥാർഥ്യമായി ക്രൂശിൽ തന്നെത്തന്നെ അർപ്പിച്ചു. അവൻ പാപയാഗത്തിന്റെയും, അകൃത്യയാഗത്തിന്റെയും, ഹോമയാഗത്തിന്റെയും, ഭോജനയാഗത്തിന്റെയും, സമാധാനയാഗത്തിന്റെയും യാഥാർഥ്യമാണ്.
യഥാർത്ഥത്തിൽ, ക്രിസ്തു എല്ലാ പഴയ നിയമത്തിലെ മുൻകുറികൾക്കും പകരമാകുവാൻ വന്നു. മറ്റൊരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ, ക്രിസ്തുവിന്റെ ഒന്നാം വരവിനാൽ, മുഴുവൻ പഴയ നിയമവും പൂർത്തിയാക്കപ്പെടുകയും പകരമാക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു. ഇപ്പോൾ നമ്മുടെ വഴിപാടും യാഗവും ക്രിസ്തുവാണ്. ദിനംപ്രതി നാം ക്രിസ്തുവിനെ എല്ലാത്തരം വഴിപാടുകളായും ദൈവത്തിന് അർപ്പിക്കുന്നു. നാം പാപം ചെയ്യുമ്പോൾ എല്ലാം, ക്രിസ്തുവിനെ, ദൈവത്തിന്റെ പുത്രനെ, നമ്മുടെ പാപയാഗവും അകൃത്യയാഗവും ആയി കൈക്കൊണ്ടുകൊണ്ട് നമ്മോട് ക്ഷമിക്കുവാൻ നാം ദൈവത്തോട് അപേക്ഷിക്കുന്നു. അവൻ നമ്മുടെ പാപത്തിനും ലംഘനങ്ങൾക്കുമുള്ള യഥാർത്ഥ വഴിപാടാണ്. ദൈവത്തോടുള്ള സമാധാനം നമുക്ക് ആവശ്യമായിരിക്കുമ്പോൾ, നമുക്ക് ക്രിസ്തുവിനെ നമ്മുടെ സമാധാനയാഗമായി കൈക്കൊള്ളാം. നമുക്ക് അവനെ നമ്മുടെ ഹോമയാഗമായും ഭോജനയാഗമായും കൈക്കൊള്ളുവാനും കഴിയും. ക്രിസ്തു നമുക്ക് സർവവുമാണ് കാരണം അവൻ എല്ലാ പഴയ നിയമത്തിലെ മുൻകുറികളെയും നിവർത്തിക്കുകയും അവയെ എടുത്തുമാറ്റുകയും ചെയ്തു. ഇന്ന് അവൻ പഴയ നിയമത്തിലെ എല്ലാ മുൻകുറികളുടെയും യാഥാർഥ്യമാണ്.
c. ദൈവത്തിന്റെ ഹിതം ചെയ്യുവാൻ
സങ്കീ 40:8 ഇപ്രകാരം പറയുന്നു: "നിന്റെ ഇഷ്ടം ചെയ്വാൻ ഞാൻ പ്രിയപ്പെടുന്നു." പഴയ നിയമത്തിലെ എല്ലാ യാഗങ്ങളെയും വഴിപാടുകളെയും പുതിയ നിയമത്തിലെ നിസ്തുലമായ യാഗവും വഴിപാടുമായ ക്രിസ്തുവിനാൽ പകരംവെക്കുക എന്നതാണ് ദൈവത്തിന്റെ ഹിതം. ഇതാണ് പഴയ നിയമത്തിലെ പ്രവചനത്തിൽ വെളിവാക്കപ്പെട്ട, ദൈവത്താൽ നിയോഗിക്കപ്പെട്ട ദിവ്യ ഹിതം. എബ്രാ 10:5-10 ക്രിസ്തു, പഴയ നിയമത്തിലെ വഴിപാടുകളുടെ യാഥാർഥ്യവും പകരക്കാരനുമാണ് എന്ന് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. വാക്യങ്ങൾ 8-ഉം 9-ഉം ഇപ്രകാരം പറയുന്നു: "'“യാഗങ്ങളും വഴിപാടുകളും ഹോമയാഗങ്ങളും പാപത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള യാഗങ്ങളും നീ ഇച്ഛിച്ചില്ല അതിൽ പ്രസാദിച്ചതുമില്ല” (അവ ന്യായപ്രമാണ പ്രകാരം അർപ്പിക്കുന്നു), എന്ന് മുകളിൽ പറഞ്ഞിട്ട്, “ഇതാ, നിന്റെ ഹിതം ചെയ്യുവാൻ ഞാൻ വന്നിരിക്കുന്നു” എന്ന് അവൻ പറഞ്ഞു. രണ്ടാമത്തേത് സ്ഥാപിക്കേണ്ടതിന് അവൻ ആദ്യത്തേത് എടുത്തുമാറ്റുന്നു." ഇവിടെ ദൈവത്തിന്റെ ഹിതം, ഒന്നാമത്തേത്, പഴയ ഉടമ്പടിയിലെ മൃഗയാഗങ്ങൾ എടുത്തുമാറ്റുവാനും, രണ്ടാമത്തേത്, പുതിയ നിയമത്തിലെ ക്രിസ്തുവിന്റെ യാഗം, സ്ഥാപിക്കപ്പെടുവാനും വേണ്ടിയാണ്. പുതിയ നിയമത്തിലെ വഴിപാടുകൾ ക്രിസ്തു തന്നെയാണ്. ഇന്ന് ദൈവത്തിന്റെ ആഗ്രഹവും പ്രസാദവും മൃഗയാഗങ്ങളിലല്ല; ദൈവത്തിന്റെ ആഗ്രഹവും പ്രസാദവും മുഴുവനായും ഒരു വ്യക്തിയിലാണ് — ക്രിസ്തുവിൽ.
ദൈവത്തിന്റെ ഹിതം പ്രക്രിയാവിധേയനായ ത്രിയേക ദൈവത്തിന്റെ വിപുലീകരണവും ആവിഷ്കാരവുമായി ഒരു ശരീരം ഉണ്ടായിരിക്കുവാനും, ക്രിസ്തു എല്ലാ യാഗങ്ങൾക്കും വഴിപാടുകൾക്കും പകരമാവുക വഴി അവനെ നമ്മുടെ സർവവുമായി ആസ്വദിക്കുവാൻ നമുക്ക് കഴിയുവാനും വേണ്ടിയാണ്. ക്രിസ്തുവിനുവേണ്ടി ഒരു ശരീരം ഉണ്ടായിരിക്കുക എന്നതാണ് ദൈവത്തിന്റെ ഹിതം. ക്രിസ്തുവിന്റെ വിപുലീകരണവും ആവിഷ്കാരവുമായ ക്രിസ്തുവിന്റെ ശരീരത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗമായി തീരുവാൻ നാം ക്രിസ്തുവിനെ നമ്മുടെ സർവവുമായി കൈക്കൊള്ളുകയും അവനെ ആസ്വദിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടതായ ആവശ്യമുണ്ട്. ക്രിസ്തുവിന്റെ ശരീരം ക്രിസ്തുവിന്റെ ആസ്വാദനത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുവരുന്നു. പഴയ നിയമത്തിലെ വിശുദ്ധന്മാർ യാഗങ്ങളെയും വഴിപാടുകളെയും ചുറ്റിപ്പറ്റിയുള്ളവരായിരുന്നു, അത് അവർക്ക് സർവവുമായിരുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, ക്രിസ്തു എല്ലാ യാഗങ്ങൾക്കും വഴിപാടുകൾക്കും പകരമായിക്കൊണ്ട് ദൈവത്തിന്റെ ഹിതം ചെയ്യുവാൻ വന്നു, അവൻ നമുക്ക് സർവവുമായിരിക്കേണ്ടതിനാണ് ഇത്. ഇപ്പോൾ നമുക്ക് ക്രിസ്തുവിനെ എല്ലാ യാഗങ്ങളുടെയും വഴിപാടുകളുടെയും യാഥാർഥ്യം, ശരീരം ആയി ആസ്വദിക്കുവാൻ കഴിയും. ദിവസംപ്രതി നാം ക്രിസ്തുവിനെ നമ്മുടെ പാപയാഗവും അകൃത്യയാഗവുമായി കൈക്കൊള്ളുകയും പ്രയോഗിക്കുകയും അനുഷ്ഠിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ട ആവശ്യമുണ്ട്, അത് അവനെ ഹോമയാഗമായും ഭോജനയാഗമായും ആസ്വദിക്കുന്നതിലേക്ക് നമ്മെ നയിക്കുകയും, അവനെ സമാധാനയാഗവും കൂടാതെ നീരാജനാർപ്പണവും ഉദർച്ചാർപ്പണവും പാനീയയാഗവും ആയി ആസ്വദിക്കുന്നതിൽ പരിണതി പ്രാപിക്കുകയും ചെയ്യും.
പാപയാഗം, ക്രൂശിലെ അവന്റെ മരണത്തിലൂടെ പാപത്തിന് ശിക്ഷാവിധിക്കേണ്ടതിന്, ക്രിസ്തു നമുക്കുവേണ്ടി പാപമായിത്തീർന്നതിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു (ലേവ്യ 4:3; 2 കൊരി 5:21; റോമ 8:3; യോഹ 1:29; 3:14). അകൃത്യയാഗം ക്രിസ്തു നമ്മുടെ പാപങ്ങൾ തന്റെ സ്വന്ത ശരീരത്തിൽ വഹിക്കുകയും നമ്മുടെ പാപകരമായ പ്രവർത്തികളിൽ നിന്ന് നമുക്ക് പാപക്ഷമ ലഭിക്കുവാൻ വേണ്ടി നമ്മുടെ പാപകരമായ പ്രവൃത്തികളോട് ഇടപെടുവാനായി ക്രൂശിൽ ദൈവത്താൽ ന്യായംവിധിക്കപ്പെട്ടതിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു (ലേവ്യ 5:6; 1 പത്രൊ 2:24; 3:18; യെശ 53:5-6, 10-11; യോഹ 4:15-18). മുഴുവനായും ദൈവത്തിന്റെ തൃപ്തിക്കു വേണ്ടിയുള്ള ഹോമയാഗം, ദൈവത്തിന്റെ പ്രസാദവും തൃപ്തിയുമായ ക്രിസ്തുവിനെ മുൻകുറിക്കുന്നു, അവന്റെ ഭൂമിയിലെ ജീവിതം മുഴുവനായും ദൈവത്തിനു വേണ്ടിയുള്ളവനായതിനെയാണ് അത് മുൻകുറിക്കുന്നത് (ലേവ്യ 1:3; സംഖ്യ 28:2-3; യോഹ 7:16-18). ഭോജനയാഗം ക്രിസ്തുവിനെ തന്റെ മനുഷ്യത്വത്തിലും തന്റെ മനുഷ്യ ജീവിതത്തിലും മുൻകുറിക്കുന്നു, അത് ശരിയായതും, സമനിലയുള്ളതും, ആർദ്രമായതും, നല്ലതും, സന്തുലിതമായതും, നിർമലമായതും, പാപരഹിതവുമായതുമായിരുന്നു (ലേവ്യ 2:1, 4; യോഹ 7:46; 18:38; 19:4, 6). സമാധാനയാഗം ക്രിസ്തുവിനെ സമാധാനമുണ്ടാക്കുന്നവൻ ആയി മുൻകുറിക്കുന്നു, അവൻ തന്റെ രക്തം ചിന്തി നമുക്കുവേണ്ടി മരിക്കുക വഴി നാമും ദൈവവുമായി സമാധാനവും കൂട്ടായ്മയും ആയിത്തീർന്നവനാണ്. അത് ദൈവത്തോടുകൂടെ ക്രിസ്തുവിനെ ആസ്വദിക്കുവാനും നമ്മുടെ പരസ്പര തൃപ്തിക്കായി ക്രിസ്തുവിൽ ദൈവവുമായി കൂട്ടായ്മ ഉണ്ടായിരിക്കുവാനും നമ്മെ പ്രാപ്തിയുള്ളവരാക്കി (ലേവ്യ 3:1; എഫെ 2:14-15; യോഹ 12:1-3; 20:21; വെളി 21:2). നീരാജനാർപ്പണം സ്നേഹത്തിലുള്ള പുനരുത്ഥാനം ചെയ്ത ക്രിസ്തുവിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു (ലേവ്യ 7:30; 10:15). ഉദർച്ചാർപ്പണം ആരോഹണത്തിലും ഉയർത്തപ്പെടലിലുമുള്ള ശക്തനായ ക്രിസ്തുവിനെ മുൻകുറിക്കുന്നു (ലേവ്യ 7:32; പുറ 29:27; എഫെ 1:21). പാനീയയാഗം ക്രിസ്തുവിനെ അർപ്പിക്കുന്നവന്റെ ആസ്വാദനമായി സൂചിപ്പിക്കുന്നു, സ്വർഗീയ വീഞ്ഞായി ക്രിസ്തുവിനാൽ നിറയുവാനും ദൈവത്തിന്റെ ആസ്വാദനത്തിനും തൃപ്തിക്കുമായി ദൈവത്തിന് അർപ്പിക്കപ്പെടുന്ന വീഞ്ഞായി പോലും തീരുവാനും അത് അർപ്പിക്കുന്നവനെ പ്രാപ്തിയുള്ളവനാക്കുന്നു (പുറ 29:40; സംഖ്യ 28:7-10; യെശ 53:12; ഫിലി 2:17; 2 തിമൊ 4:6; ന്യായാ 9:13).
എല്ലാ വഴിപാടുകളുടെയും യാഥാർഥ്യം ആത്മാവായി സാക്ഷാൽകരിക്കപ്പെട്ട ക്രിസ്തുവാണ് (യോഹ 1:17; 14:6, 17). ഇത് നമ്മുടെ അനുഭവത്തിൽ ആത്മാവാണ് വഴിപാടുകളുടെ യാഥാർഥ്യം എന്ന് അർഥമാക്കുന്നു. ഒരു വ്യക്തിനിഷ്ഠമായ രീതിയിൽ നമുക്ക് ആത്മാവ് ഇല്ലെങ്കിൽ, നമുക്ക് വഴിപാടുകളുടെ യാഥാർഥ്യം ഉണ്ടാകുകയില്ല, മറിച്ച് ക്രിസ്തു വഴിപാടുകളായതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഉപദേശം മാത്രമേ ഉണ്ടാകുകയുള്ളൂ. അവനിൽത്തന്നെ ക്രിസ്തു വഴിപാടുകളുടെ യാഥാർഥ്യമാണ്, പക്ഷേ ജീവൻ-നൽകുന്ന ആത്മാവായിരിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് വേർപെട്ട നിലയിൽ അവന് ഈ യാഥാർഥ്യം നമുക്ക് ആകുവാൻ കഴിയില്ല. ജീവൻ-നൽകുന്ന ആത്മാവാണ് അവൻ എന്ന ബോധ്യത്തോടെ ക്രിസ്തുവിനെ വഴിപാടുകളായി എടുത്തുകൊണ്ട് നാം പ്രാർത്ഥിക്കുമ്പോൾ, അവനെ വഴിപാടുകളായി നാം അത്യധികം ആസ്വദിക്കും. ക്രിസ്തുവിനെ ആസ്വദിക്കുവാനുള്ള വഴി അവനുമായി ബന്ധപ്പെടുന്നതും യാഥാർഥ്യത്തിന്റെ ആത്മാവായി അവനെ കൈക്കൊള്ളുന്നതുമാണ്.
d. ദൈവത്തിന്റെ ഹിതത്താൽ, ഒരിക്കലായുള്ള, യേശു ക്രിസ്തുവിന്റെ ശരീരയാഗത്തിലൂടെ നാം വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
എബ്രാ 10:10 ഇപ്രകാരം നമ്മോട് പറയുന്നു, ദൈവത്തിന്റെ ഹിതത്താൽ " ഒരിക്കലായുള്ള, യേശു ക്രിസ്തുവിന്റെ, ശരീരയാഗത്തിലൂടെ നാം വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു." പഴയ നിയമത്തിലെ എല്ലാ യാഗങ്ങളെയും വഴിപാടുകളെയും തന്നാൽത്തന്നെ പകരമാക്കുവാനും നമ്മെ ദൈവത്തിങ്കലേക്ക് വേർതിരിക്കുവാനും വേണ്ടി ക്രിസ്തു തന്റെ ശരീരം ഒരിക്കലായി അർപ്പിച്ചു.
The Unique Sacrifice and Offering
Hebrews 10:5-10
Heb. 10:5 Therefore, coming into the world, He says, “Sacrifice and offering You did not desire, but a body You have prepared for Me.
6 In burnt offerings and sacrifices for sin You did not delight.
7 Then I said, Behold, I have come (in the roll of the book it is written concerning Me) to do Your will, O God.”
8 Saying above, “Sacrifices and offerings and burnt offerings and sacrifices for sin You did not desire nor delight in” (which are offered according to the law),
9 He then has said, “Behold, I have come to do Your will.” He takes away the first that He may establish the second,
10 By which will we have been sanctified through the offering of the body of Jesus Christ once for all.
Excerpts from the CNT:
In Hebrews 10:5-10 we see that Christ is the unique sacrifice and offering. In the Old Testament there are various kinds of sacrifices and offerings. A sacrifice dealt with sin and sins, whereas an offering was a gift to God for His pleasure. All the sacrifices and offerings in the Old Testament are types of Christ as the unique sacrifice and offering in the New Testament. Through Christ as the offerings, we and God, God and we, have a mutual enjoyment, the fellowship of co-enjoyment (Deut. 12:7).
According to the book of Hebrews, Christ, the ascended God-man, is our High Priest. In the Old Testament the duty of the high priest was to offer something to God, either a sacrifice or a gift, not only to make propitiation but also to please God. As sinners with a sinful nature and sinful deeds, we had a problem with God, and God had a problem with us. There was no peace between us and God. Something had to be done to appease the situation between us and God. Christ appeased this situation by making propitiation for us. Moreover, Christ did something to make God happy. God wanted to be happy with us, but our sins made Him unhappy. Before we were saved, God loved us, but He was not happy with us. Therefore, Christ offered Himself not only as a sacrifice for sin but also as a gift to please God and thereby make Him happy.
a. Prophesied in the Old Testament
Christ as the unique sacrifice and offering in the New [3816] Testament was prophesied in the Old Testament. The New Testament is related to the Old Testament. This relationship is indicated by a portion of Hebrews 10:7: “In the roll of the book it is written concerning Me.” The “roll of the book” in this verse refers to the Old Testament. This indicates that the Old Testament gives us a full record of Christ, either by plain words or by types (Luke 24:27, 44, 46; John 5:39, 46). For example, Isaiah 53 predicted that Christ would come to be the sacrifice for sin, that is, to replace and terminate the Levitical sacrifices (vv. 6, 11-12).
In keeping with this, Psalm 40:6-8 says, “You do not delight in sacrifice and offering; / You have prepared ears for Me; / You do not require burnt offering and sin offering. / Then I said, / Behold, I have come; / In the scroll of the book / It is written concerning Me. / I delight in doing Your will, O My God.” The word in verses 6 through 8 is actually the word of Christ, as quoted by Paul in Hebrews 10:5-7. The prophecy in Psalm 40:6-8 is one of the greatest revelations concerning the all-inclusive Christ in the commission that God committed to Christ in His first coming through incarnation, which was to put away the animal sacrifices of the old covenant and to establish Himself, in His body, as the sacrifice of the new covenant. This is to terminate God’s Old Testament economy and to initiate God’s New Testament economy, in which Christ replaces all the offerings as well as all things, all matters, and all persons (cf. Matt. 17:4-8; Col. 2:16-17; 3:10-11).
In the prophecy in Psalm 40:6-8, Christ comes through His incarnation to terminate God’s old economy and initiate God’s new economy, His New Testament economy, by replacing the animal sacrifices and establishing Himself as the unique sacrifice of the new covenant. As such a sacrifice, Christ is the factor that enacts God’s New Testament economy (Matt. 26:28) that He may be its centrality and universality for the producing and building up of the church as His organic Body, which will consummate in the New Jerusalem. Hence, Christ has changed the age for the consummating of God’s new creation out of God’s old creation (2 Cor. 5:17; Gal. 6:15). His changing of the age is greater than the creation of the universe mentioned in Genesis 1. [3817]
A sacrifice is for sin and sins before God, and an offering is for fellowship with God. These two things were the elements upon which the old covenant was established, and the old covenant was the centrality and universality of God’s economy in the Old Testament. God’s not delighting in and not requiring sacrifice and offering points to the termination of His economy in the Old Testament. This is the importance and the greatness of this prophecy.
Psalm 40:6 says, “You have prepared ears for Me.” This was quoted by the apostle Paul in Hebrews 10:5 as “a body You have prepared for Me.” The boring of the slave’s ears indicates that the master required the slave’s obedience (Exo. 21:6). It signifies that God required obedience of Christ, who in His humanity was God’s slave (Phil. 2:7). This obedience, spoken of by Paul in Philippians 2:8, was for Him to do the will of God by being the sacrifice and the offering in His crucifixion in the flesh, the body (Col. 1:22; Heb. 10:7-10). Based on this, Paul interpreted the boring of the ears as the preparing of a body, in which Christ offered Himself to God as the sacrifice and the offering to replace the sacrifice and the offering of animals in the Old Testament.
Psalm 40:7 says, “Behold, I have come,” indicating Christ’s first coming through His incarnation for the establishment of the new testament by Himself as the enacting sacrifice and offering. Verse 7 also says, “In the scroll of the book / It is written concerning Me.” This indicates that Christ was prophesied in the Scriptures of the Old Testament and that Christ will do God’s will for the accomplishment of God’s New Testament economy according to the Old Testament prophecies concerning Him.
b. Taking Away All the Sacrifices and Offerings of the Old Testament and Establishing the New Testament Sacrifice and Offering
In Hebrews 10:5-9, after quoting this prophecy concerning Christ in Psalm 40:6-8, Paul commented that Christ’s coming to do God’s will is to take away “the first that He may establish the second” (Heb. 10:9). The first in Paul’s comment refers to the sacrifices and offerings of the first covenant, the [3818] old covenant; the second refers to the sacrifice of the second covenant, the new covenant, which sacrifice is Christ.
As the unique sacrifice and offering, Christ took away all the sacrifices and offerings of the old testament and established Himself as the new testament sacrifice and offering. Christ is our sacrifice to deal with sin and sins, and He is our offering, our gift, presented to God for God’s satisfaction.
In the old dispensation God commanded His people to offer to Him sacrifices and offerings. But when Jesus came and lived on this earth, God no longer delighted in those Old Testament offerings. Instead, it was God’s will to replace them with Christ Himself. Christ came to be the real sacrifice and living offering, who offered Himself on the cross as the reality of all the offerings. He is the reality of the sin offering, the trespass offering, the burnt offering, the meal offering, and the peace offering.
Actually, Christ came to replace all the Old Testament types. In other words, by Christ’s first coming, the entire old testament was terminated and replaced. Now our offering and sacrifice are Christ. Day and night we offer Christ to God as all kinds of offerings. Whenever we sin, we ask God to forgive us, taking Christ, God’s Son, as our sin offering and trespass offering. He is the real offering for our sin and transgressions. When we need peace toward God, we can take Christ as our peace offering. We can also take Him as our burnt offering and meal offering. Christ is everything to us because He fulfilled all the Old Testament types and has taken them away. Today He is the reality of all the types in the Old Testament.
c. To Do the Will of God
Psalm 40:8 says, “I delight in doing Your will.” The will of God is to replace all the sacrifices and offerings in the Old Testament with Christ as the unique sacrifice and offering in the New Testament. This is the divine will ordained by God, revealed in the Old Testament prophecy. Hebrews 10:5-10 indicates that Christ is the reality of and the replacement for the Old Testament offerings. Verses 8 and 9 say, “‘Sacrifices and offerings and burnt offerings and sacrifices for sin You [3819] did not desire nor delight in’ (which are offered according to the law), He then has said, ‘Behold, I have come to do Your will.’ He takes away the first that He may establish the second.” The will of God here is to take away the first, the animal sacrifices of the old covenant, that the second, the sacrifice of Christ of the new testament, may be established. The new testament offerings are Christ Himself. Today God’s desire and pleasure are not in animal sacrifices; God’s desire and pleasure are altogether in one person—Christ.
God’s will is to have a Body as the enlargement and expression of the processed Triune God and to have Christ as the replacement for all the sacrifices and offerings that we may enjoy Him as our all in all. God’s will is to have a Body for Christ. If we would be a part of the Body of Christ, which is the enlargement and expression of Christ, we need to take Christ as our everything and enjoy Him. The Body of Christ comes out of our enjoyment of Christ. The Old Testament saints were centered around the sacrifices and the offerings, which meant everything to them. However, Christ came to do God’s will by replacing all the sacrifices and offerings in order that He could be everything to us. Now we can enjoy Christ as the reality, the body, of all the sacrifices and offerings. We daily need to practice taking and applying Christ as our sin offering and trespass offering, which will usher us into the enjoyment of Christ as the burnt offering and the meal offering, consummating in our enjoyment of Him as the peace offering plus the wave offering, heave offering, and drink offering.
The sin offering signifies that Christ was made sin for us that through His death on the cross, sin might be condemned (Lev. 4:3; 2 Cor. 5:21; Rom. 8:3; John 1:29; 3:14). The trespass offering signifies that Christ bore our sins in His own body and was judged by God on the cross to deal with our sinful deeds that we might be forgiven of our sinful conduct (Lev. 5:6; 1 Pet. 2:24; 3:18; Isa. 53:5-6, 10-11; John 4:15-18). The burnt offering, which was wholly for God’s satisfaction, typifies Christ as God’s pleasure and satisfaction, as the One whose living on earth was absolutely for God (Lev. 1:3; Num. 28:2-3; John 7:16-18). The meal offering typifies Christ in His humanity and in His human living, which was proper, even, [3820] tender, fine, balanced, pure, and sinless (Lev. 2:1, 4; John 7:46; 18:38; 19:4, 6). The peace offering typifies Christ as the Peacemaker, the One who became the peace and the fellowship between God and us by shedding His blood and dying for us, enabling us to enjoy Christ with God and to have fellowship with God in Christ for our mutual satisfaction with God (Lev. 3:1; Eph. 2:14-15; John 12:1-3; 20:21; Rev. 21:2). The wave offering signifies the resurrected Christ in love (Lev. 7:30; 10:15). The heave offering typifies the powerful Christ in ascension and exaltation (Lev. 7:32; Exo. 29:27; Eph. 1:21). The drink offering signifies Christ as the enjoyment of the offerer, enabling the offerer to be filled with Christ as the heavenly wine and even to become the wine offered to God for His enjoyment and satisfaction (Exo. 29:40; Num. 28:7-10; Isa. 53:12; Phil. 2:17; 2 Tim. 4:6; Judg. 9:13).
The reality of all the offerings is Christ realized as the Spirit (John 1:17; 14:6, 17). This means that in our experience the Spirit is the reality of the offerings. If we do not have the Spirit in a subjective way, we will not have the reality of the offerings but only the doctrine regarding Christ as the offerings. In Himself Christ is the reality of the offerings, but He cannot be this reality to us apart from His being the life-giving Spirit. The more we pray concerning Christ as the offerings with the realization that He is the life-giving Spirit, the more we will enjoy Him as the offerings. The way to enjoy Christ is to contact Him and take Him in as the Spirit of reality.
We need to live a life according to God’s heart and will by daily enjoying Christ as the reality of all the offerings. This is for the fulfillment of the great will of God, which is to have Christ as the replacement for all the offerings in the Old Testament in order that we may enjoy Him as everything in living and practicing the Body life for the building up of the Body of Christ as the organism of the Triune God (Eph. 1:5, 9, 11; Heb. 10:7-10; Rom. 12:2).
d. By the Will of God Our Having Been Sanctified through the Offering of the Body of Jesus Christ Once for All
Hebrews 10:10 tells us that by the will of God “we have [3821] been sanctified through the offering of the body of Jesus Christ once for all.” Christ offered His body once for all to replace all the sacrifices and offerings in the Old Testament with Himself in order to sanctify us unto God.
Reference Reading:
The Conclusion of the New Testament: Experiencing, Enjoying, and Expressing Christ, Volume 2 — Message 379 — Section 1 — Page [3815]