60 | Aspects of Christ

വെളിച്ചവും അന്ധരെ സൗഖ്യമാക്കുന്നവനും

യോഹന്നാൻ 9

CNT-യിൽ നിന്നുള്ള ഉദ്ധരണികൾ:

ഒൻപതാം അധ്യായം ക്രിസ്തുവിനെ വെളിച്ചമായും അന്ധരെ സൗഖ്യമാക്കുന്നവനുമായ് അവതരിപ്പിക്കുന്നു.

a. വെളിച്ചം

അന്ധർക്ക് കാഴ്ച നൽകുവാൻ കർത്താവായ യേശു ലോകത്തിന്റെ വെളിച്ചമാണ് (വാ. 1, 4-5). എട്ടാം അധ്യായത്തിലെ പാപത്തെപ്പോലെ അന്ധതയും മരണത്തിന്റെ കാര്യമാണ്. ഒരു മരിച്ച വ്യക്തി തീർച്ചയായും അന്ധനാണ്. “ഈ യുഗത്തിന്റെ ദൈവം അവിശ്വാസികളുടെ ചിന്തകളെ കുരുടാക്കിയിരിക്കുന്നു.” അതിനാൽ, “ദൈവസ്വരൂപമായ ക്രിസ്തുവിന്റെ തേജസ്സിന്റെ സുവിശേഷത്തിന്റെ പ്രകാശനം” അവരിൽ ശോഭിക്കുവാനും (2 കൊരി. 4:4) “അവരുടെ കണ്ണുകൾ തുറക്കുവാനും, അവരെ ഇരുട്ടിൽനിന്ന് വെളിച്ചത്തിലേക്കും സാത്താന്റെ അധികാരത്തിൽനിന്ന് ദൈവത്തിലേക്കും തിരിക്കുവാനും” (പ്രവൃ. 26:18) ആവശ്യമാണ് .

യോഹന്നാൻ 9-ൽ കർത്താവായ യേശു കണ്ണുകൾ തുറന്ന മനുഷ്യൻ അന്ധനായി ജനിച്ചു. ഒരു വ്യക്തി ജനിക്കുമ്പോൾ തന്നെ അന്ധത അവന്റെ പ്രകൃതത്തിൽ ഉണ്ടെന്ന് ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. പാപികളായ നാം അങ്ങനെ ജനിച്ചതിനാൽ സ്വഭാവത്താൽ അന്ധരായിരുന്നു. അതിനാൽ, ഒരു വ്യക്തി താൻ പാപിയാണെന്ന് ഏറ്റുപറയുക മാത്രമല്ല, താൻ അന്ധനാണെന്ന് സമ്മതിക്കുകയും വേണം.

യോഹന്നാൻ 9-ലെ അന്ധന്, ലോകത്തിന്റെ വെളിച്ചമെന്ന നിലയിൽ കർത്താവായ യേശു ജീവന്റെ മാർഗത്തിൽ കാഴ്ച നൽകി (10:10b, 28). കർത്താവായ യേശു ഈ അന്ധനെ കണ്ടപ്പോൾ, അവൻ പറഞ്ഞു, “ഞാൻ ലോകത്തിലായിരിക്കുമ്പോൾ, ലോകത്തിന്റെ വെളിച്ചം ആകുന്നു.” (9:5). കർത്താവായ യേശു ജീവന്റെ വെളിച്ചമാണ് (8:12). ജീവന്റെ വെളിച്ചത്തിന്റെ അഭാവത്തിൽ നിന്നാണ് അന്ധത ഉണ്ടാകുന്നത്. മരിച്ച ഓരോ വ്യക്തിയും അന്ധനാണ്. ആത്മികമായ് മരിച്ച എല്ലാവരും ആത്മികമായ് അന്ധരാണ്. അതിനാൽ, യോഹന്നാൻ 9-ലെ അന്ധത ജീവന്റെ അഭാവത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. നമുക്ക് ദിവ്യജീവൻ ഉണ്ടെങ്കിൽ, നമുക്ക് കാഴ്ച ഉണ്ടായിരിക്കും, കാരണം ജീവന്റെ വെളിച്ചം നമ്മുടെ കണ്ണുകളെ തുറക്കുന്നു. ഇക്കാരണത്താൽ, അന്ധന് ജീവന്റെ വെളിച്ചം ആവശ്യമാണെന്ന് കർത്താവായ യേശു ആദ്യം ചൂണ്ടിക്കാട്ടി.

യോഹന്നാൻ 9-ൽ വെളിച്ചത്തിനും അന്ധതയ്ക്കും ഇടയിൽ ബന്ധമുണ്ടെന്ന് നാം കാണുന്നു. അന്ധത മരണത്തെ മാത്രമല്ല, ഇരുട്ടിനെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നു. യോഹന്നാന്റെ സുവിശേഷമനുസരിച്ച്, അന്ധത ഇരുട്ടിൽ പരിണമിക്കുന്നു. നിങ്ങൾ അന്ധരായിരുന്നുവെങ്കിൽ, ഒന്നും കാണുവാൻ കഴിയാതെ നിങ്ങൾ ഇരുട്ടിലായിരിക്കും. 1 യോഹന്നാൻ അനുസരിച്ച്, അന്ധകാരവും അന്ധതയ്ക്ക് കാരണമാകുന്നു: “എന്നാൽ സഹോദരനെ വെറുക്കുന്നവൻ ഇരുട്ടിൽ ആയിരിക്കുകയും ഇരുട്ടിൽ നടക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, ഇരുട്ട് അവന്റെ കണ്ണുകളെ കുരുടാക്കിയിരിക്കുന്നതിനാൽ അവൻ എവിടെ പോകുന്നു എന്ന് അറിയുന്നില്ല.” (2:11). ഒരു വശത്ത്, അന്ധത ഇരുട്ടിന് കാരണമാകുന്നു; മറുവശത്ത്, ഇരുട്ട് അന്ധതയ്ക്ക് കാരണമാകുന്നു. യോഹന്നാന്റെ സുവിശേഷമനുസരിച്ച്, അന്ധത ആദ്യം വരുന്നു, പിന്നീട് ഇരുട്ട് വരുന്നു. യോഹന്നാൻ 9-ൽ അന്ധത ഇരുട്ടിന് തുല്യമാണ്. അതിനാൽ, ഈ അധ്യായത്തിലെ അന്ധന് ലോകത്തിന്റെ വെളിച്ചമായ ക്രിസ്തുവിനെ ആവശ്യമാണ്.

b. അന്ധരെ സൗഖ്യമാക്കുന്നവൻ

അന്ധർക്ക് കാഴ്ച നൽകുവാൻ ക്രിസ്തു ലോകത്തിന്റെ വെളിച്ചം ആകുന്നു എന്നു മാത്രമല്ല (വാ. 5); അന്ധരെ സൗഖ്യമാക്കുന്നവനും കൂടിയാണ് (വാ. 6-7).

(1) അന്ധരെ കാഴ്ചയിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാൻ മനുഷ്യത്വവുമായി ഇടകലർന്ന അവന്റെ വായിൽ നിന്ന് വരുന്ന വാക്കുകൾ

ജനനത്തിൽ തന്നെ അന്ധരായ നമ്മിലേക്ക് വെളിച്ചത്തിന് എങ്ങനെ വരുവാൻ കഴിയും? 6-ാം വാക്യം അനുസരിച്ച്, വെളിച്ചം നമ്മിലേക്ക് വരണമെങ്കിൽ, നമുക്ക് അഭിഷേകം ആവശ്യമാണ്. അഭിഷേചിക്കുന്ന ആത്മാവായ (6:63) കർത്താവിന്റെ വായിൽ നിന്ന് വരുന്ന വാക്കുകൾ (അവന്റെ തുപ്പൽ കൊണ്ട് സൂചിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു), അന്ധർക്ക് കാഴ്ച നൽകുന്നതിനായി മനുഷ്യത്വവുമായി (കളിമണ്ണ് കൊണ്ട് സൂചിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു) ഇഴുകിച്ചേരുന്നു. ഇത് നമുക്ക് മനസ്സിലാകണമെങ്കിൽ, കളിമണ്ണിന്റെയും തുപ്പലിന്റെയും അഭിഷേചനത്തിന്റെയും പ്രാധാന്യം നാം അറിയേണ്ടതുണ്ട്.

യോഹന്നാൻ 9:6-ൽ, കർത്താവായ യേശു താൻതന്നെ ലോകത്തിന്റെ വെളിച്ചമാണെന്ന് പറഞ്ഞതിനുശേഷം, അവൻ നിലത്ത് തുപ്പുകയും, തുപ്പലിൽ നിന്ന് കളിമണ്ണുണ്ടാക്കുകയും അന്ധന്റെ കണ്ണുകളിൽ കളിമണ്ണ് കൊണ്ട് അഭിഷേകം ചെയ്തു. ഇവിടെ കളിമണ്ണ് എന്നത്, റോമ. 9:21-ൽ എന്ന പോലെ , മനുഷ്യത്വത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. കളിമണ്ണ് ദൈവം സൃഷ്ടിച്ച സ്വാഭാവിക മനുഷ്യനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ദൈവം സൃഷ്ടിച്ചവരെന്ന നിലയിൽ, നാമെല്ലാവരും കളിമണ്ണാണ്. ഇവിടെ തുപ്പൽ എന്നത്, കർത്താവിന്റെ വായിൽനിന്ന് പുറപ്പെടുന്ന (മത്താ. 4:4) എന്തോ ഒന്ന് എന്ന നിലയിൽ, ആത്മാവും ജീവനുമായ, കർത്താവിന്റെ വചനങ്ങളെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു (6:63). കർത്താവ് തുപ്പലിൽനിന്ന് കളിമണ്ണുണ്ടാക്കിയത്, ആത്മാവായ, കർത്താവിന്റെ ജീവനുള്ള വചനവുമായി മനുഷ്യത്വം ഇഴുകിച്ചേരുന്നതിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. അഭിഷേകം ചെയ്തിട്ട് എന്ന വാക്കുകൾ ഇത് തെളിയിക്കുന്നു, കാരണം കർത്താവിന്റെ ആത്മാവ് അഭിഷേചിക്കുന്ന ആത്മാവാണ് (ലൂക്കൊ. 4:18; 2 കൊരി. 1:21-22; 1 യോഹ. 2:27). ഇവിടെ കുരുടായ കണ്ണുകൾക്ക് കാഴ്ച്ച ഉണ്ടാകേണ്ടതിന് കർത്താവ് അവയെ തന്റെ തുപ്പൽ കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ കളിമണ്ണാൽ അഭിഷേകം ചെയ്തു. കർത്താവിന്റെ വചനവും (അവന്റെ ആത്മാവ്) നമ്മുടെ മനുഷ്യത്വവുമായുള്ള ഇഴുകിച്ചേരലിനാലുള്ള അഭിഷേകത്താൽ, സാത്താൻ കുരുടാക്കിയ നമ്മുടെ കണ്ണുകൾക്ക് കാഴ്ച്ചയുണ്ടാകുവാൻ സാധിക്കുമെന്ന് ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

കളിമണ്ണും തുപ്പലും ഇഴുകിച്ചേരുന്നതിന്റെ പ്രാധാന്യം നാം ആഴത്തിൽ മനസ്സിലാകേണ്ടതുണ്ട്. നമ്മുടെ മനുഷ്യത്വം (കളിമണ്ണ്) അവന്റെ വചനത്തിലുള്ള (തുപ്പൽ) കർത്താവിന്റെ മൂലകവുമായി ഇഴുകിച്ചേരുന്നു. കർത്താവ് തന്റെ മൂലകത്തെ തന്റെ വചനത്താലും വചനത്തിലൂടെയും നാമുമായ് ഇഴുകിച്ചേർക്കുന്നു എന്ന് ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഇതിനർത്ഥം കളിമണ്ണ് കർത്താവിന്റെ വായിൽ നിന്ന് പുറപ്പെട്ട ഒന്നിനെ സ്വീകരിക്കുകയും അതുമായ് ഇഴുകിച്ചേരുകയും ചെയ്തു എന്നാണ്. ദിവ്യത്വവും മനുഷ്യത്വവും ഇഴുകിച്ചേരുന്നതാണ് ഏറ്റവും പ്രബലമായ തൈലം, മറ്റൊരു തൈലത്തിനും അതിനെ കവച്ചു വയ്ക്കുവാൻ കഴിയില്ല. യോഹന്നാൻ 6 അനുസരിച്ച്, കർത്താവ് തന്റെ വചനത്തിൽ കളിമണ്ണുമായി ഇഴുകിച്ചേരുന്നതിനെ തുടർന്നാണ് ആത്മാവിന്റെ അഭിഷേകം സംഭവിക്കുന്നത്. അനുഭവത്തിൽ നിന്ന് നമുക്ക് അറിയാം, അവന്റെ വചനത്തിലൂടെ കർത്താവിനെ സ്വീകരിച്ച ഉടനെ നമുക്ക് ആത്മാവിന്റെ അഭിഷേകം ലഭിക്കുന്നു. അതിന്റെ ഫലമായി നമ്മുടെ അന്ധത സുഖപ്പെടുകയും നമുക്ക് കാഴ്ച ലഭിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

(2) നമ്മുടെ അനുസരണത്തിലൂടെ

നമ്മുടെ അനുസരണത്തിലൂടെ നമുക്ക് കാഴ്ചയ്ക്കായി വെളിച്ചം ലഭിക്കുന്നുവെന്ന് യോഹന്നാൻ 9 വെളിപ്പെടുത്തുന്നു, അത് നമ്മുടെ പഴയ മനുഷ്യത്വത്തെ കഴുകിക്കളയുന്നു. വാക്യം 7a-ൽ കളിമണ്ണ് കൊണ്ട് കണ്ണിൽ അഭിഷേകം ചെയ്യപ്പെട്ട അന്ധനോട് കർത്താവായ യേശു പറഞ്ഞു, “പോയി ശിലോഹാം (അതിനെ അയയ്ക്കപ്പെട്ടവൻ എന്നു വ്യാഖ്യാനിച്ചിരിക്കുന്നു) കുളത്തിൽ കഴുകുക.” ഇവിടെ കഴുകുക എന്നാൽ കളിമണ്ണ് കഴുകികളയുക എന്നാണ്. സ്നാനത്തിൽ അനുഭവിച്ചതുപോലെ നമ്മുടെ പഴയ മനുഷ്യത്വത്തിന്റെ കഴുകൽ എന്നാണ് ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നത് (റോമ. 6:3-4, 6).

യോഹന്നാൻ 9:7b തുടരുന്നു, “അതുകൊണ്ട് അവൻ പോയി കഴുകുകയും, കാണുന്നവനായി വരുകയും ചെയ്തു.” അവൻ പോയതും കഴുകിയതും കർത്താവിന്റെ ജീവൻ-നൽകുന്ന വചനം അനുസരിച്ചു എന്നാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. അങ്ങനെ അവന് കാഴ്ച ലഭിച്ചു. കളിമണ്ണുകൊണ്ട് അഭിഷേകം ചെയ്യപ്പെട്ട ശേഷം അത് കഴുകി കളയുവാൻ അവൻ പോയില്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ കളിമണ്ണ് അവനെ കൂടുതൽ അന്ധനാക്കുമായിരുന്നു. കർത്താവിന്റെ അഭിഷേചനത്തോടുള്ള നമ്മുടെ അനുസരണം നമ്മെ ശുദ്ധീകരിക്കുകയും നമുക്ക് കാഴ്ച നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു.

ശിലോഹാം എന്ന വാക്കിന്റെ അർത്ഥം “അയയ്ക്കപ്പെട്ടവൻ” എന്നാണ്. ആത്മാവിനാൽ നാം അഭിഷേകം ചെയ്യപ്പെട്ടുകഴിഞ്ഞാൽ, നാം അയയ്ക്കപ്പെടുന്ന സ്ഥാനത്ത് ആയിത്തീരും. അഭിഷേകം നമ്മെ അയയ്ക്കപ്പെടുന്ന അടിത്തറയിന്മേൽ നിർത്തുന്നു. അതിനാൽ, നാം അനുസരിക്കണം. കർത്താവായ യേശു എപ്പോഴും പിതാവിനാൽ അയയ്ക്കപ്പെടുന്ന അടിത്തറയിന്മേൽ നിന്നു, എപ്പോഴും അനുസരണമുള്ളവനായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ കർത്താവ് നമ്മെ തന്റെ അയയ്ക്കപ്പെട്ടവരുടെ അതേ സ്ഥാനത്ത് നിർത്തുന്നു. നാം അവനെ അവന്റെ വചനത്തിൽ സ്വീകരിച്ച് അവന്റെ അഭിഷേകം നേടിയ ശേഷം, അവൻ നമ്മെ അയയ്ക്കപ്പെടുന്ന സ്ഥാനത്ത് നിർത്തുന്നു, ഇനി നാം അവന്റെ അയയ്ക്കലിനെ അനുസരിക്കണം. പ്രത്യേകിച്ച്, നമ്മുടെ പഴയ മനുഷ്യനെ കഴുകിക്കളയുന്നതിനായി അവൻ നമ്മെ ശീലോഹാം കുളത്തിലേക്ക് അയയ്ക്കുന്നതിനെ നാം അനുസരിക്കണം. നാം കർത്താവായ യേശുവിൽ വിശ്വസിക്കുകയും അവനുമായി ഒരു ജൈവിക ഐക്യത്തിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, നമ്മുടെ കണ്ണുകളിൽ ഇപ്പോഴും പഴയ മനുഷ്യന്റെ കളിമണ്ണ് ഉണ്ടായിരിക്കാം. അതിനാൽ, നാം കർത്താവിനെ അനുസരിക്കുകയും, ശിലോഹാം കുളത്തിൽ പോയി, നമ്മുടെ പഴയ മനുഷ്യനെ കഴുകിക്കളയുകയും വേണം. ദിവ്യപ്രകാശനം സ്വീകരിക്കുവാനുള്ള മാർഗം ഇതാണ്.

The light and the Healer of the blind

John 9

Excerpts from the CNT:

Chapter nine presents Christ as the light and the Healer of the blind.

a. The Light

The Lord Jesus is the light of the world to give sight to the blind (vv. 1, 4-5). Blindness, like sin in chapter eight, is a matter of death. A dead person surely is blind. “The god of this age has blinded the thoughts of the unbelievers.” Hence, they need “the illumination of the gospel of the glory of Christ” to shine upon them (2 Cor. 4:4) “to open their eyes, to turn them from darkness to light and from the authority of Satan to God” (Acts 26:18).

The man whose eyes were opened by the Lord Jesus in John 9 was born blind. This signifies that blindness is in the nature of a person when he is born. We sinners were blind by nature because we were born that way. Therefore, a person needs not only to confess that he is sinful but also admit that he is blind.

To the blind man in John 9 the Lord Jesus, as the light of the world, imparted sight in the way of life (10:10b, 28). When the Lord Jesus saw this blind man, He said, “While I am in the world, I am the light of the world” (9:5). The Lord Jesus is the light of life (8:12). Blindness comes from the shortage of the light of life. Every dead person is also a blind person. Everyone who is spiritually dead is also spiritually blind. The blindness in John 9, therefore, indicates the lack of life. If we have the divine life, we will have sight, for the light of life opens our eyes. For this reason, the Lord Jesus first pointed out that the blind man needed the light of life.

In John 9 we see that there is a connection between light and blindness. Blindness not only indicates death but also denotes darkness. According to the Gospel of John, blindness issues in darkness. If you were blind, you would be in darkness, unable to see anything. According to 1 John darkness also causes blindness: “He who hates his brother is in the darkness and walks in the darkness and does not know where he is going, because the darkness has blinded his eyes” (2:11). On the one hand, blindness causes darkness; on the other hand, darkness causes blindness. According to the Gospel of John, blindness comes first and then darkness. In John 9 blindness equals darkness. Hence, the blind man in this chapter needs Christ as the light of the world.

b. The Healer of the Blind

Christ is not only the light of the world (v. 5) to give sight to the blind; He is also the Healer of the blind (vv. 6-7).

(1) The Words out of His Mouth Mingling with Humanity to Bring Sight to the Blind

How can the light come into us, who were born blind? According to verse 6, in order for the light to come into us, we need the anointing. The words out of the Lord’s mouth (signified by His spittle), being the anointing Spirit (6:63), mingle with humanity (signified by the clay) to bring sight to the blind. If we would understand this, we need to know the significance of the clay, the spittle, and the anointing itself.

In John 9:6, after the Lord Jesus spoke of Himself as being the light of the world, He spat on the ground and made clay of the spittle and anointed the blind man’s eyes with the clay. Clay here, as in Romans 9:21, signifies humanity. Clay signifies the natural man, the man created by God. As those created by God, we all are clay. Spittle here, as something that proceeds out of the mouth of the Lord (Matt. 4:4), signifies the Lord’s words, which are Spirit and life (John 6:63). The Lord’s making clay of the spittle signifies the mingling of humanity with the Lord’s living word, which is the Spirit. The word anointed in John 9:6 proves this, because the Lord’s Spirit is the anointing Spirit (Luke 4:18; 2 Cor. 1:21-22; 1 John 2:27). Here the Lord Jesus anointed the blind eyes with the clay made of His spittle, that they might have sight. This signifies that by the anointing of the mingling of the Lord’s word (which is His Spirit) with our humanity, our eyes, which were blinded by Satan, can have sight.

We need to be deeply impressed with the significance of the mingling of the clay with the spittle. Our humanity (clay) is mingled with the element of the Lord in His word (spittle). This indicates that the Lord mingles His element with us by and with His word. This means that the clay has received something that has proceeded out the Lord’s mouth and has been mingled with it. This mingling of divinity with humanity is the most prevailing ointment, and no other ointment can surpass it. According to John 6 the anointing of the Spirit follows the mingling of the Lord in His word with the clay. From experience we know that immediately after we receive the Lord through His word, we have the anointing of the Spirit. As a result our blindness is healed, and we receive our sight.

Now we can see how the light of the world, Jesus Christ, can come into a person who was born blind. The light of the world comes into a blind man through the mingling of the life-giving Spirit with his being. In order to come into us, Christ became the life-giving Spirit. Now as the Spirit He is able to come into us and mingle with us and anoint us. This is the significance of the clay, the spittle, and the anointing in this chapter.

(2) Through Our Obedience

John 9 also reveals that we receive light for our sight through our obedience, which washes away our old humanity. In verse 7a the Lord Jesus said to the blind man whose eyes had been anointed with the clay, “Go, wash in the pool of Siloam (which is interpreted, Sent).” Here to wash is to cleanse away the clay. This signifies the washing away of our old humanity, as experienced in baptism (Rom. 6:3-4, 6).

John 9:7b continues, “He went therefore and washed and came away seeing.” His going and washing indicates that he obeyed the life-giving word of the Lord. So he received his sight. If he had not gone to wash off the clay after having been anointed with it, the clay would have blinded him even more. Our obedience to the Lord’s anointing cleanses us and brings us sight.

The word Siloam means “sent.” Once we have been anointed by the Spirit, we will be in the position of being sent. The anointing puts us on the ground of being sent. Therefore, we must obey. The Lord Jesus Himself always stood on the ground of being sent by the Father and was always obedient. Now the Lord puts us in the same position as His sent ones. After we receive Him in His word and have His anointing, He puts us in the position of being sent, and we must now be obedient to His sending. In particular, we must obey His sending us to the pool of Siloam for the washing away of our old man. Even though we have believed in the Lord Jesus and have entered into an organic union with Him, we may still have the clay of the old man on our eyes. Therefore, we need to obey the Lord, go to the pool of Siloam, and wash away our old man. This is the way to receive the divine light.

Reference Reading:

The Conclusion of the New Testament: Experiencing, Enjoying, and Expressing Christ, Volume 1 — Message 281 — Section 1 — Page [2887]

CHURCH IN TRIVANDRUM

വെളിച്ചവും അന്ധരെ സൗഖ്യമാക്കുന്നവനും

യോഹന്നാൻ 9

The light and the Healer of the blind

John 9

Reference Reading: