[2-ാം ഭാഗം] മൂപ്പന്മാർ രാജാക്കന്മാരല്ല; അവർ അടിമകളാണ്. കർത്താവിൻ്റെ ശുശ്രൂഷയിലുള്ള ഒരുവനെന്ന നിലയിൽ, ഞാനും ഒരു അടിമയാണ്. മറ്റുള്ളവർ അവരുടെ സ്വാതന്ത്ര്യം ആസ്വദിച്ചേക്കാം, പക്ഷേ എന്നെ ഒരു അടിമയായി വിലയ്ക്ക് വാങ്ങിയതുകൊണ്ട് എനിക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യമില്ല. അതുപോലെ, ഓരോ മൂപ്പനും ഒരു അടിമയാണ്. ലോകത്തിൽ ഒരു പദവി ഉണ്ടായിരിക്കുക എന്നാൽ മഹത്വമുണ്ടായിരിക്കുക എന്നാണ് അർത്ഥം. എന്നാൽ സഭയിൽ, ഒരു പദവി ഉണ്ടായിരിക്കുക എന്നാൽ അടിമത്തത്തിൽ ആയിരിക്കുക എന്നാണ് അർത്ഥം. കത്തോലിക്കാമതത്തിൽ പുരോഹിതന്മാർ, ബിഷപ്പുമാർ, ആർച്ച് ബിഷപ്പുമാർ, കർദ്ദിനാളുമാർ, മാർപ്പാപ്പ എന്നിങ്ങനെയുള്ള ഒരു സ്ഥാനശ്രേണിയുണ്ട്, അവരെല്ലാം വിശ്വാസികളുടെ കൂട്ടത്തിനു മുകളിലാണ്. ഇത് വ്യർത്ഥ മഹത്വമാണ്. സഭയിൽ അത്തരമൊരു വ്യർത്ഥ മഹത്വം ഇല്ല; പകരം, അടിമത്തമാണുള്ളത്. നയിക്കുന്നവർ അടിമകൾ ആയിരിക്കുന്ന ഈ വിഷയം 20:25 മുതൽ 27 വരെയുള്ള കർത്താവിൻ്റെ വചനത്തോട് ഒത്തുപോകുന്നു: "എന്നാൽ യേശു അവരെ തന്റെ അടുക്കൽ വിളിച്ച് അവരോടു പറഞ്ഞു, ജാതികളുടെ അധിപന്മാർ അവരുടെമേൽ കർത്തൃത്വം നടത്തുകയും, വലിയവർ അവരുടെമേൽ അധികാരം പ്രയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു എന്ന് നിങ്ങൾ അറിയുന്നുവല്ലോ. നിങ്ങളുടെ ഇടയിൽ അങ്ങനെ അരുത്; എന്നാൽ, നിങ്ങളുടെ ഇടയിൽ ആരെങ്കിലും വലിയവനാകുവാൻ ഇച്ഛിച്ചാൽ, അവൻ നിങ്ങളുടെ സേവകൻ ആകേണം. നിങ്ങളുടെ ഇടയിൽ ആരെങ്കിലും ഒന്നാമനാകുവാൻ ഇച്ഛിച്ചാൽ, അവൻ നിങ്ങളുടെ അടിമ ആകേണം." സ്വാഭാവികവും, സ്വാർത്ഥത നിറഞ്ഞതുമായ മനസ്സിന് എത്രമാത്രം ഇത് വിരുദ്ധമാണ്! മൂപ്പരത്തം ഒരുതരത്തിലുള്ള അടിമത്തമാണ്. നയിക്കുന്ന ഓരോ വ്യക്തിയും ഒരു അടിമയായിരിക്കണം. അതുകൊണ്ട്, നമ്മുടെ ഇടയിൽ ഒരു സ്ഥാനശ്രേണി ഉണ്ടാകരുത്. പകരം, നാം എല്ലാവരും ഒരേ നിലയിലുള്ള സഹോദരന്മാരാണ്.