CNT-യിൽ നിന്നുള്ള ഉദ്ധരണികൾ:

കർത്താവായ യേശു ജനത്തെ ആടുകളായും, തന്നെത്തന്നെ അവരുടെ ഇടയനായും കണക്കാക്കിയെന്ന് ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ക്രിസ്തു ആദ്യമായി യെഹൂദന്മാരുടെ അടുക്കൽ വന്നപ്പോൾ, അവർ കുഷ്ഠരോഗികളെയും, പക്ഷവാതക്കാരെയും ഭൂതഗ്രസ്തരെയും, സകലവിധപരിതാപാർഹരായ വ്യക്തികളെയും പോലെയായിരുന്നു; കാരണം, അവർക്ക് തങ്ങളെ കരുതുവാനായി ഒരു ഇടയനില്ലായിരുന്നു. അതിനാൽ, യെശയ്യാവ് 53:6, 40:11 എന്നിവയിൽ പ്രവചിച്ചതുപോലെ, അവൻ ഒരു വൈദ്യൻ എന്ന നിലയിൽ മാത്രമല്ല, ഒരു ഇടയനെന്ന നിലയിലും അവരെ ശുശ്രൂഷിച്ചു. അത്തരമൊരു ഇടയൻ എന്ന നിലയിൽ, കർത്താവായ യേശു ആവശ്യക്കാരെ പരിപാലിക്കുവാൻ അത്ഭുതങ്ങൾ ചെയ്തു. അവൻ പറഞ്ഞു, "കുരുടർക്കു തങ്ങളുടെ കാഴ്ച ലഭിക്കുകയും മുടന്തർ നടക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; കുഷ്ഠരോഗികൾ വെടിപ്പാകുകയും ചെകിടർ കേൾക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; മരിച്ചവർ ഉയിർപ്പിക്കപ്പെടുകയും ദരിദ്രരോടു സുവിശേഷം അറിയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു;” (മത്താ. 11:5). അവരുടെ ഇടയനെന്ന നിലയിൽ കർത്താവ് അവരെ പരിപാലിക്കുവാൻ കാണിച്ച അനുകമ്പയാണിത്. കർത്താവിൻ്റെ ഒരു ശുശ്രൂഷകൻ എന്ന നിലയിൽ, ആവശ്യക്കാരോട് എങ്ങനെ കരുതലുള്ളവർ ആകണമെന്ന് നാം പഠിക്കണം.

a. വലയ്ക്കപ്പെട്ടവരും തള്ളപ്പെട്ടവരുമായ ആടുകളുടെ

കർത്താവായ യേശു “വലയ്ക്കപ്പെട്ടവരും തള്ളപ്പെട്ടവരുമായ” ആടുകളുടെ ഇടയനാണ്. അവർ ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ അനുഭവിക്കുകയും നിരന്തരം കഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്തു. അവർ തള്ളപ്പെട്ടവരും എങ്ങോട്ട് പോകണമെന്നറിയാതെ അലയുന്നവരും ആയിരുന്നു. അങ്ങനെയുള്ളവരിലേക്കാണ് ക്രിസ്തു ഇടയനായി വന്നത്. ഇടയൻ എന്ന നിലയിൽ, കർത്താവ് പരുക്കനല്ല, മറിച്ച് വളരെ മൃദുലവാനാണ്.

b. മനസ്സലിവോടെ

മത്തായി 9:36 നമ്മോട് പറയുന്നത്, കർത്താവായ യേശു പുരുഷാരത്തെ കണ്ടപ്പോൾ, അവനു "അവരെക്കുറിച്ച് മനസ്സലിവുണ്ടായി" എന്നാണ്. കരുണയെക്കാൾ ആഴമേറിയതും സൂക്ഷ്മവും സമ്പന്നവുമാണ് മനസ്സലിവ്. കരുണ ഒരു പരിധിവരെ ബാഹ്യമാണ്, എന്നാൽ മനസ്സലിവ് ആന്തരികമാണ്. കൂടാതെ, മനസ്സലിവ് കരുണയെക്കാൾ ദീർഘകാലം നിലനിൽക്കുന്ന ഒന്നാണ്. അതിനാൽ, കരുണയെക്കാൾ ആഴമേറിയതും ദീർഘകാലം നിലനിൽക്കുന്നതുമാണ് മനസ്സലിവ്.